Τα(γ)μένος στο μάρμαρο

Τα αρχαία χρηστικά αντικείμενα του Πέτρου Μαρμαρινού.

Του Δημήτρη Ξανθούλη

Φώτο: Λευτέρης Μιαούλης

Με τεχνοτροπίες που ελάχιστα έχουν αλλάξει (αν έχουν αλλάξει) από την εποχή της αρχαιότητας, και με το ίδιο μάρμαρο από τα παρακείμενα λατομεία, η μικρή κοινότητα των μαρμαρογλυπτών στον Πύργο της Τήνου διασώζει και συνεχίζει μια αρχαία παράδοση. Ο Πέτρος είναι ένας από τους λίγους τελευταίους τεχνίτες.
Γεννήθηκε στον Πύργο της Τήνου. Το σπίτι του είναι μεσοτοιχία με το σπίτι του Γιαννούλη Χαλεπά, λίγο πιο πάνω βρίσκεται η Σχολή Καλών Τεχνών και ολόγυρα όλα τα εργαστήρια των λιθοξόων. Ένας σημερινός αρχαίος κόσμος που μέσα σε αυτόν μεγάλωσε, με τις ιστορίες των παλιών για μια Ελλάδα ασπρόμαυρη, φτωχή αλλά ακόμα τίμια.

Από τα πρώτα χρόνια της ζωής του, το μάρμαρο -παιδικό του παιχνίδι- άσκησε επάνω του μια γοητεία καταλυτική. Σπούδασε στη Σχολή Καλών τεχνών στον Πάνορμο, κάνοντας πρακτική εξάσκηση στα γειτονικά εργαστήρια.

Η μεγάλη πρόκληση για τον Πέτρο Μαρμαρινό ήταν -και παραμένει- να δημιουργήσει νέες φόρμες και χρήσεις με τον αρχαίο, πολλαπλά δοκιμασμένο και γι’αυτό αλάνθαστο τρόπο. Παράλληλα με τη γλυπτική, σχεδίασε και δημιούργησε μια σειρά από χρηστικά αντικείμενα: πιατέλες, μπολ και ποτηράκια από μάρμαρο. Σύγχρονες φόρμες της καθημερινότητας φτιαγμένες από ένα αρχαίο υλικό με απόλυτο σεβασμό σε αυτό.

Ο αρχαίος κόσμος συνυπάρχει με τη μοντέρνα γλυπτική, η πέτρα με το μάρμαρο, η ένταση με την αρμονία, το φως με τη σκιά και ο ίδιος, ένας, καθρέφτης του παλιού κόσμου σεμνός και γοητευτικός εξακολουθεί να ζει και να δημιουργεί στο χωριό του, όπου έχει το εργαστήριο του και μία μικρή γκαλερί όπου εκθέτει τις δημιουργίες του.

Είναι συγκινητικό το ότι η ιστορία συνεχίζεται: στο εργαστήριό του, νέα παιδιά έρχονται να εξασκηθούν δίπλα του και όλοι μαζί, παλαιοί και νέοι, φοιτητές, γλύπτες και λιθόξοοι προχωράνε βήμα βήμα αυτή την πανάρχαια και εξόχως ελληνική τέχνη.

Πηγή: Περιοδικό ΤΑΜΑ, τεύχος 3, σελ.109

Καλοκαίρι 2015