Donna magazin: Νέες προοπτικές στο ελληνικό Αιγαίο. Ταξιδιωτικές συμβουλές για Άνδρο και Τήνο.

Tης Anna Carolina Stock

Μετάφραση: Efi Christothanopoulou

Προγραμματισμένες διακοπές στην Ελλάδα; Δεν πρέπει πάντα να είναι η Μύκονος η μόνη επιλογή, γιατί τα κυκλαδίτικα νησιά Άνδρος και Τήνος έχουν επίσης πολλά να προσφέρουν. Το περιοδικό DONNA δείχνει γιατί αυτές οι υποτιμημένες ομορφιές αξίζουν ένα ταξίδι.

Όπως η Μύκονος, έτσι και η Άνδρος και η Τήνος απέχουν μόλις λίγες ώρες από την Αθήνα. Αλλά σε αντίθεση με το δημοφιλές νησί της Μυκόνου, τα άλλα δύο νησιά των Κυκλάδων εξακολουθούν να φαίνονται κάτι το καινούργιο. Σε καμία περίπτωση δεν είναι κατώτερα από το γειτονικό νησί της Μυκόνου και προσφέρουν την τέλεια συμβίωση της παραλίας και του πολιτισμού, της νεωτερικότητας και της παράδοσης. Την ίδια στιγμή, τα ρολόγια τους χτυπούν λίγο- λίγο πιο αργούς και ευχάριστους ρυθμούς και ακόμη και την υψηλή περίοδο μπορείτε να βρείτε οάσεις ηρεμίας. Ταξιδέψτε στα νησιά των Κυκλάδων της Άνδρου και της Τήνου με τo DONNA online.

Η Άνδρος είναι το βορειότερο και δεύτερο μεγαλύτερο νησί των Κυκλάδων. Το νησί, με μέγεθος περίπου 40 χιλιόμετρα μήκος και 16 χιλιόμετρα πλάτος, δεν έχει μόνο μια μακρά παράδοση στη ναυτιλία, αλλά και εκπληκτικά ποικιλόμορφα τοπία: μοναχικούς όρμους, βραχώδεις ακτές και πλούσια βλάστηση,όσο το μάτι μπορεί να δει.

Αν και το ανδριώτικο τοπίο φαίνεται λίγο άγονο με την πρώτη ματιά, το νησί έχει πλούσια αποθέματα νερού και είναι πιο εύφορο από άλλα κυκλαδίτικα νησιά. Αρκετές πηγές νερού προέρχονται από τις ορεινές περιοχές του και βυθίζουν τις κοιλάδες σε ένα καταπράσινο τοπίο. “Λόγω του νερού, μεγάλα μέρη του νησιού είναι πράσινα όλο το χρόνο”, αναφέρει η Αριάνα Μασέλου. Η φυσιολατρισσα Αθηναία γύρισε την πλάτη της στην πρωτεύουσα πριν από δέκα χρόνια και έστησε τη δική της επιχείρηση “Trekking Andros” στο νησί. Για τους λάτρεις της πεζοπορίας το να είναι δίπλα στην Αριάνα είναι ότι καλύτερο, διότι γνωρίζει το 300 χιλιομέτρων δίκτυο μονοπατιών του νησιού όπως κανένας άλλος.

Το οποίο περνά μέσα από μικρά δάση, πράσινες κοιλάδες, φαράγγια με τρεχούμενο νερό, από τις ιαματικές πηγές και αρκετούς νερόμυλους που είναι διάσπαρτοι σε όλο το νησί. Στις αρχές του 2015  σύμφωνα με τα γερμανικά πρότυπα, απονεμήθηκε ο τίτλος στις “Ανδρός-διαδρομές” ως “Leading Quality Trail- Best of Europe”.

Ο καλοκαιρινός άνεμος, το μελτέμι, λειτουργεί ως φυσικός ανεμιστήρας στα αυτιά του Νικολάου Ισιδώρου όταν βρίσκεται στο ερευνητικό του σκάφος. Δεν είναι τυχαίο που οι Κυκλάδες ονομάζονται “νησιά των ανέμων”. Ως μέρος του έργου της ΕΕ “LIFE Nature”, ο εκπαιδευμένος ηλεκτρολόγος μηχανικός φροντίζει για την προστασία των πτηνών και του περιβάλλοντος στην Άνδρο, παράλληλα με την πραγματική του δουλειά.

Η βάρκα πλέει αργά κατά μήκος της ακτής, προσφέροντας μια μοναδική θέα της άγριας και μοναχικής Άνδρου. Αντί να απολαμβάνει τη θέα, ο καπετάνιος κοιτάζει μέσα από τα κιάλια του και εξετάζει την ακτή για φωλιές και τραυματισμένα πτηνά. Τμήματα της Ανδριώτικης ακτής έχουν επίσημα χαρακτηριστεί ως προστατευόμενα τοπία, συμπεριλαμβανομένης και της περιοχής γύρω από την παραλία Άχλα. Οι περιοχές αυτές έχουν μεγάλη αξία για το περιβάλλον, σύμφωνα με τον περιβαλλοντολόγο. Εδώ ανήκουν τέσσερα είδη πουλιών που είναι υπό εξαφάνιση. Ένα από αυτά είναι ο “Μαυροπετρίτης”. Από 16.000 εναπομείναντα γεράκια σε όλο τον κόσμο, 85% φωλιάζουν στο Αιγαίο Πέλαγος πριν αποδημήσουν στη Μαδαγασκάρη το χειμώνα. Τα υπόλοιπα βρίσκονται στην Ισπανία και το Μαρόκο. «Το έργο μας δεν βοηθά μόνο τη φύση, αλλά προωθεί και τον περιβαλλοντικό τουρισμό στην Άνδρο», εξηγεί ο Ισίδωρος. Γι αυτό και παίρνει πάντα με ευχαρίστηση στις περιηγήσεις του, τους φυσιολάτρες παραθεριστές που εκδηλώνουν ενδιαφέρον.

Επίσης στην Άνδρο, μπορείτε να βρείτε παραδοσιακή κουζίνα και τοπικά προϊόντα στα μενού πολλών ταβερνών. Έτσι και στην Κατερίνα Ρεμούνδου στο “Του Ζοζέφ” στο χωριό Πιτροφός. Στην Αθήνα, η Ελληνίδα, που μιλάει γερμανικά, ήταν γνωστή ως κριτικός εστιατορίων, σήμερα όμως μαγειρεύει για τους επισκέπτες της με τοπικά και εποχιακά προϊόντα, απλά με ότι της προσφέρει το νησί και ο κήπος της. Το εστιατόριο, που μοιάζει περισσότερο με ένα άνετο σαλόνι, έχει βαπτιστεί “του Ζοζέφ” προς τιμήν του παππού της, που υπήρξε ο καλύτερος σεφ της Άνδρου. Εκτός από τους τουρίστες και τους Έλληνες από την υπόλοιπη χώρα, στο μαγαζί της έχει κυρίως ντόπιους θαμώνες. “Με 10.000 νησιώτες σε όλο το νησί, όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους” αποκαλύπτει χαμογελώντας ο μάγειρας της ταβέρνας. “Και πάντα υπάρχει χρόνος για μια γουλιά ούζο ή μια ζωηρή συζήτηση εδώ.”

Σε αντίθεση με τη Μύκονο ή ακόμα και τη Νάξο, η Άνδρος ήταν σε θέση να διατηρήσει την αντιτουριστική πρωτοτυπία της. Αντί των τουριστικών εστιατορίων υπάρχουν γραφικές ταβέρνες, τα καταστήματα αναμνηστικών είναι μετά βίας διαθέσιμα και ακόμα περισσότερες είναι οι απομονωμένες παραλίες.Σε ορισμένες παραλίες μικρά μπαρ προσφέρουν δροσερά ποτά και μουσική, υπάρχουν κόλποι με παραλίες που μπορούν να προσεγγιστούν μόνο με πλοίο ή μέσω χωματόδρομων, όπως είναι: τα Άχλα, ο Ζόρκος, η Ατένι, η Βιτάλη ή της Γριάς το Πήδημα, με την επιβλητική πέτρινη κολόνα να προεξέχει από τη θάλασσα.

Πώς είναι δυνατόν; Η απάντηση από τους ντόπιους: η Άνδρος ήταν ένα πολύ πλούσιο νησί και ως εκ τούτου ποτέ δεν εξαρτιόταν από τον τουρισμό. Ο λόγος για αυτό είναι το ναυτικό παρελθόν και οι πολλές πλούσιες ναυτικές οικογένειες. Στην Χώρα, αυτός ο πλούτος είναι ακόμα αισθητός σήμερα: σιντριβάνια και λιθόστρωτα δρομάκια από μάρμαρο καθώς και νεοκλασικά κτίρια σε αρχοντική γραμμή χτισμένα με την ευημερία των ναυτικών, βρίσκονται για πάνω από έναν αιώνα εκεί.

Ένα μάλλον άγνωστο αλλά πολύ ιδιαίτερο θέαμα είναι το περίπου 5.000.000 ετών σπήλαιο του Φόρου κοντά στο χωριό Αλαδινού. Με κράνος και φακό, μπορεί κανείς να κατέβει στα τέσσερα προσβάσιμα από τα πέντε υπόγεια τμήματα του.  Σταλακτίτες, σταλαγμίτες, μάρμαρο και ασβεστόλιθος δίνουν μια μορφή παράξενη στους σχηματισμένους βράχους, ένα εντυπωσιακό παράδειγμα του τι θαύματα κρατά κρυμμένα στα υπόγεια της η μητέρα φύση.

Το νησί της Τήνου, με έκταση 195 τ.χλμ. ανήκει στα μεγαλύτερα νησιά των Κυκλάδων. Λόγω της θέσης του ανάμεσα στην Άνδρο και τη Μύκονο, είναι εύκολα προσβάσιμο από το Βορρά και το Νότο. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ο θεός του ανέμου ο Αίολος, ζούσε κάποτε στην Τήνο. Ένα σημάδι της αυθεντικότητας αυτού του θρύλου θα μπορούσε να είναι το γεγονός της ύπαρξης του έντονου καλοκαιρινού ανέμου, μελτέμι. Η ομορφιά του νησιού όμως έχει να δείξει πολλά παραπάνω: όρμους και απόμερες παραλίες με καταγάλανα νερά, περίτεχνα χωριά χτισμένα σε πλαγιές λόφων χρωματισμένα με το χαρακτηριστικό λευκό-μπλε της Ελλάδας, παράξενα σεληνιακά τοπία καθώς και περίτεχνους περιστεριώνες να κοσμούν το κυκλαδίτικο νησί.

Το ότι η Τήνος είναι πιο διάσημη από το γειτονικό νησί της Άνδρου έχει έναν καλό λόγο: το νησί είναι το σπίτι του πιο σημαντικού τόπου προσκύνηματος για την Ελλάδα, της “Παναγιάς της Ευαγγελιστριας” και θεωρείται επίσης η “Λούρδη του Αιγαίου” για τους ορθόδοξους.  Για την Κοίμηση της Θεοτόκου (15 Αυγούστου), αρκετές δεκάδες χιλιάδες πιστών συρρέουν στο νησί για να αγγίξουν και να προσκυνήσουν τη θαυματουργή ιερή εικόνα της Παναγίας η οποία βρίσκεται στη Χώρα (την πόλη της Τήνου). Για πολλούς Έλληνες ορθόδοξους χριστιανούς, αυτό το ετήσιο προσκύνημα τον Αύγουστο είναι ένα απόλυτο “must”. Μερικοί πιστοί κάνουν το δρόμο από το λιμάνι προς την εκκλησία, ακόμη και με γόνατά. Αλλά η Τήνος δεν είναι μόνο υπέροχη λόγω της εικόνας της Παναγίας. Στο ολόκληρο το νησί υπάρχουν 750 καθολικές και ορθόδοξες εκκλησίες καθώς και εξωκλήσια.

Εκτός από το ελαιόλαδο και το τυρί, τα αλλαντικά παίζουν επίσης σημαντικό ρόλο στην ελληνική κουζίνα. Η σπεσιαλιτέ του νησιού της Τήνου είναι η «λούζα», ένα πικάντικο κομμάτι χοιρινού φιλέτου, το οποίο καρυκεύεται και στη συνέχεια αποξηραίνεται για 14 ημέρες. Αυτό το ελληνικό αλλαντικό, ισοδύναμο του ιταλικού προσούτο συνοδεύεται καλύτερα με ένα τοπικό λευκό κρασί ή με μια μπύρα Νήσος. Η Τηνιακή μπύρα, η οποία ξεκίνησε το 2012, έγινε η πρώτη Ελληνική μπύρα που κέρδισε μια θέση στο βάθρο του διεθνούς διαγωνισμού «European Beer Star». Το βραβείο αυτό απευθύνεται σε ζυθοποιεία από όλο τον κόσμο που είναι αφιερωμένα στην παραδοσιακή ευρωπαϊκή μέθοδο της ζυθοποιίας. Με την μποέμ μπίρα της να παρασκευάζεται, το Τηνιακό ζυθοποιείο κέρδισε το αργυρό μετάλλιο το 2014 και έκτοτε εξάγει και πέρα από τα εθνικά σύνορα.

Δεν είναι αρκετά γνωστό ότι για αιώνες τα περιστέρια εκτρέφονται στις Κυκλάδες. Εντυπωσιακή απόδειξη αυτού είναι οι άπειροι περιστεριώνες που βρίσκονται  διάσπαρτοι σε όλο το νησί. Περισσότεροι από 1000 πολυώροφοι πύργοι ή μάλλον καλύτερα παλάτια, για τα περιστέρια εξακολουθούν να υπάρχουν στην Τήνο σήμερα. Οι περιστεριώνες σε χρώμα φωτεινό λευκό, πλούσια διακοσμημένοι με γεωμετρικά στοιχεία, μερικές φορές κάπως παρατημένοι από το χρόνο και τον καιρό, βρίσκονται διάσπαρτοι έξω από τα χωριά της Τήνου. Τα πρώτα από αυτά τα “μικρά κάστρα” χτίστηκαν από τους βένετους οι οποίοι για πάνω από 500 χρόνια κυριαρχούσαν στο νησί (1207-1715) και χαρακτήριζαν τα περιστέρια ως αγγελιοφόρους των γραμμάτων και της λεπτότητας. Αν και η αναπαραγωγή των περιστεριών δεν είναι πλέον τόσο δημοφιλής, μερικά από τα όμορφα περίτεχνα σπιτάκια κατοικούνται ακόμα από τα περιστέρια και θεωρούνται ορόσημο του νησιού.

Σύμφωνα με το μύθο, ο αρχαίος γλύπτης Φειδίας λέγεται ότι έφερε την τέχνη της γλυπτικής στο νησί. Αν κοιτάξετε γύρω σας, δεν έχετε καμία αμφιβολία γι ‘ αυτό: σπίτια, εκκλησίες, ακόμη και ολόκληρα χωριά είναι διακοσμημένα με στοιχεία από μάρμαρο. Ειδικότερα μέσα και γύρω από τον Πύργο, ένα 400 κατοίκων χωριό στα βορειοδυτικά του νησιού, βρίσκονται το μουσείο μαρμάρινης τέχνης, ένα σχολείο γλυπτικής (από 1955), πολυάριθμες στοές και εργαστήρια των μαρμάρινων γλυπτών. Ο λόγος για αυτό είναι το κοντινό λατομείο μαρμάρου, στο οποίο λευκό και γκρίζο μάρμαρο εξακολουθούν να εξορίζονται σήμερα. Το μάρμαρο έχει καθορίσει τη ζωή στο χωριό,εδώ και πολλές δεκαετίες, συμπεριλαμβανομένου και του Πέτρου Μαρμαρινού.

Στο υπαίθριο στούντιό του, παρουσιάζει την τέχνη της γλυπτικής. Χρησιμοποιώντας σφυρί και καλέμι, ο καλλιτέχνης αρχίζει να χτυπάει μια πρώτη λεπτή γραμμή στο λευκό μάρμαρο. Κάτι που φαίνεται τόσο απλό. Τα ροκανίδια της πέτρας πετιούνται. Ένα ψάρι πρόκειται να δημιουργηθεί πάνω στο λευκό μάρμαρο. “Αν δεν προσέξω και το μάρμαρο σπάσει, όλη η εργασία μου είναι μάταιη και πρέπει να ξεκινήσω από την αρχή με ένα νέο κομμάτι μαρμάρου“, εξηγεί ο κύριος Μαρμαρινός. Στην γκαλερί του, ο καλλιτέχνης παρουσιάζει ψάρια αλλά και επιφάνειες τραπεζιών, γλυπτά, πιατέλες και φιγούρες όπως καραβάκια ή κατάλευκα περιστέρια.

Παράλληλα, ο Πύργος κατακλύζεται με όλα τα κλισέ ενός τυπικού ελληνικού χωριού. Χαρακτηριστικά: λευκά σπίτια, μπλε παντζούρια και ανθοφορία από πικροδάφνες,  η τέλεια ευκαιρία για φωτογραφία.

Πηγή: Περιοδικό Donna